به نقل از «فرارو»

نویسنده‌ای که از ترس تمسخر با نام مستعار نوشت

تاریخ انتشار: ۲۲ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۷۹۲۴۳

محمد ایوبی اگر ۱۹ دی‌ماه ۱۳۸۸ از این دنیا رخت برنمی‌بست که به دنیای دیگر برود، شمع ۸۲ سالگی‌اش را فوت می‌کرد. او ۲۲ شهریورماه ۱۳۲۱ در اهواز به دنیا آمده بود و از بنیانگذاران مکتب داستان‌نویسی جنوب بود.

به گزارش ایسنا، ایوبی معتقد بود «زندگی در جنوب پر از سوژه است. به قول منتقدی، هر آدم در جنوب کشور یک رمان است؛ آشنایی با این آدم‌ها و گرفتاری‌شان شما را به سمت نوشتن سوق می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عبارت دیگر، در جنوب خمیرمایه داستان، فراوان داشتم، چون اصولاً جنوب منظر سنت و مدرنیته در کنار هم بود. در واقع شرکت نفت این مسأله را رقم می‌زند. در واقع استعمار ناخواسته خمیرمایه‌های فراوانی را در اختیار ما گذاشته بود.»

اولین قصه‌اش را با ترس از این‌که مورد تمسخر دوستان و آشنایانش قرار بگیرد با نام مستعار می‌نویسد؛ روایت کارگر ساده که توی غربت کار کرده و پول جمع کرده بود تا به زادگاهش برگردد و سر و شکلی به زندگی‌اش بدهد، اما در راه پولش را می‌زنند.

او وضعیت داستان را مثل وضعیت سایر هنر‌ها می‌دانست که هم کار خیلی خوب هست هم کار خیلی بد و می‌گفت: بعضی‌ها خیلی خوب شروع می‌کنند. کار هنری عشق و ایثار دیگری می‌طلبد، اما خوب شروع کردن تنها شرط کافی نیست. ادامه راه مهم است.

ایوبی معتقد بود ما نویسنده حرفه‌ایی نداشته‌ایم و نداریم و می‌گفت: هنوز خیلی از نویسندگان ما کاتب‌اند و نویسنده به حساب نمی‌آیند؛ یعنی چیزی که می‌نویسند، آن‌قدر روی اصول نیست که در دنیا شهرت پیدا کند. اگر نوعی از نویسندگی را پاورقی‌نویسی بدانیم، آن‌ها را به نوعی می‌توان حرفه‌ای دانست. پاورقی‌نویسان روی مسأله‌ای تمرکز می‌کنند و هر هفته یکی، دو مطلب درباره آن می‌نویسند. این افراد با نوشتن ۱۰۰ تا ۲۰۰ داستان دنباله‌دار و چاپ آن‌ها در مجلات، مخارج زندگی خود را تأمین می‌کنند. نویسنده‌ای نداریم که زندگی‌اش را از راه نوشتن تأمین کند. نویسنده‌های امروز به مسائل مادی امیدی ندارند و به کسب درآمد از این راه دل نبسته‌اند و تنها به نوشتن می‌پردازند. البته نوشتن برای نویسنده یک درد شیرین است؛ چراکه وقتی اثر خوبی چاپ می‌کند، شاد می‌شود.

این داستان‌نویس همچنین می‌گفت ادبیات ایران قابلیت جهانی شدن را دارد، اما در همه‌چیز آسان‌طلب بوده‌ایم و نگاه دقیقی به کار خودمان نداشته‌ایم، نویسنده ما اطمینان خاطر ندارد. ادبیات معاصر ما مهجور مانده و قدرتی برای جولان دادن در زبان خود نداریم. کشور‌های عربی کتاب‌هایی را که حس می‌کنند به درد می‌خورد، خودشان به زبان روسی، انگلیسی و زبان‌های دیگر دنیا ترجمه می‌کنند و برای سفیران می‌فرستند و این‌گونه از مهجور ماندن کتاب‌های‌شان جلوگیری می‌کنند. صادق هدایت و احمد شاملو از خیلی از نویسندگان نوبل‌گرفته سر هستند، اما نوبل نگرفتند و این بدبختی است.

ایوبی در دهه ۷۰ مدتی مسئول صفحه ادبی روزنامه سلام بود که مجموعه مقالات او در آن روزنامه، بعد‌ها در قالب کتاب «جان شکر» گردآوری و منتشر شد.

از آثار او می‌توان از «گزیده اشعار نیما یوشیج»، سه‌گانه رمان «آواز طولانی جنوب»، «غمزه مردگان»، «سفر سقوط» و «زیتون تلخ، خرمای گس»، داستان بلند «راه شیری»، رمان‌های «صورتک‌های تسلیـم»، «زیر چتر شیطان» و «روز گراز» و مجموعه داستان‌های «مراثی بی پایان»، «پایی برای دویدن» و «شکفتن سنگ» نام برد.

ایوبی مجموعه داستان «جنوب سوخت» و رمان «طیف باطل» را نیز پیش از انقلاب نوشته بود که به گفته خود او «هر دو به دست ممیزان دوران به مقوا بدل شده‌اند.»

رمان «صورتک‌های تسلیم» او از نامزد‌های دریافت جایزه جلال آل احمد بود.

منبع: فرارو

کلیدواژه: نویسنده محمد ایوبی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۷۹۲۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(ویدئو) خوددرمانی اورانگوتان با طب گیاهی پس از زخمی شدن

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

 

یک اورانگوتان سوماترایی نر به نام راکوس که در یک منطقه حفاظت شده در اندونزی زندگی می‌کند، برای مداوای زخمی که حین مبارزه با دیگر اورانگوتان‌ها برداشته بود، از نوعی گیاه دارویی استفاده کرد.

به گزارش فرارو، رویترز به نقل از مجله گزارش‌های علمی (Scientific Reports) در این‌باره گزارش داد که زیست‌شناسان با مشاهده این اورانگوتان دریافتند که او گیاهی را که خواص ضد درد و ضد التهابی دارد جویده و سپس خمیر به دست آمده را روی زخم‌اش قرار می‌دهد. با استفاده از این روش، زخم بزرگ روی گونه راکوس بعد از یک ماه کاملا ترمیم شد.

این اولین بار در حیات وحش است که دیده می‌شود یک موجود برای معالجه جراحت از گیاهان دارویی استفاده می‌کند.

محققان راکوس را هنگام مالیدن این ماده به صورت دیدند، و بعد از یک ماه متوجه شدند که زخم کاملا ترمیم شده است.

کارولین شوپلی، نویسنده ارشد این مطالعه به مجله گزارش‌های علمی گفت: طبق اطلاعات ما، این اولین مورد ثبت شده از درمان زخم فعال با گونه‌های گیاهی در حیوانات وحشی است.

دانشمندان می‌گویند که این رفتار ممکن است از یک جد مشترک انسان و گونه‌های نزدیک به آن شامل شامپانزه، گوریل و اورانگوتان نشات گرفته باشد.

دکتر ایزابلا لامر، از موسسه ماکس پلانک آلمان و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: این‌ها نزدیکترین بستگان ما هستند و این حادثه بار دیگر موید شباهت‌هایی است که به هم داریم. در واقع شباهت‌های ما بیش از تفاوت‌های ماست.

راکوس، که گفته می‌شود در سال ۱۹۸۹ به دنیا آمده است، یک اوراگوتان نر فلنج‌دار، با گونه‌های بزرگ در دو طرف صورت است. راکوس یکی از نر‌های غالب منطقه بود.